Ocet
W kuchni włoskiej, podobnie jak w innych kuchniach śródziemnomorskich, cenioną przyprawą jest ocet winny. Najlepszy i najdroższy to ocet balsamiczny. Pochodzi z Modeny, ale jego sława sięga daleko poza granice Włoch. Wytwarzany jest od wieków według tej samej receptury z octu winnego i sfermentowanego moszczu winogron. Niektóre jego komponenty muszą dojrzewać przez wiele lat w beczkach z różnych gatunków drewna., co roku mieszane i przelewane z jednej do drugiej. Efektem tego cyklu produkcyjnego jest łagodny, mało kwaśny ocet o intensywnym smaku, bogatym aromacie, brunatnej barwie o zawiesistej konsystencji. Ocet ten jest niezastąpionym składnikiem winegretów i sosów. Włosi stosują go też do przyprawiania dziczyzny, carpaccia, dań z wątróbki, kaczki, warzyw oraz świeżych truskawek.
Trzeba go, jak większość wyrazistych przypraw, ostrożnie dozować.
Świeże zioła
Aby nadać potrawom prawdziwie włoski charakter, powinniśmy doprawiać je świeżymy ziołami. Żeby mieć je zawsze pod ręką, wysiejmy rośliny w doniczki. Możemy kupić zioła w doniczkach i potraktować je jako rozsady. Na aromatycznej grządce roślin przyprawowych powinny znaleźć się na pewno: bazylia, tymianek, szałwia, rozmaryn, oregano, majeranek i natka pietruszki. Nie zwiększajmy jednak ilości przypraw podanych w przepisie. Włosi używają ziół i korzeni z umiarem. Tak aby nie konkurowały ze smakiem głównych składników.
Szynka parmeńska
Składnikiem bardzo wielu włoskich potraw jest prosciutto (wym. proszuto), czyli szynka z Parmy. Można ją u nas kupić, ale jest bardzo droga. Najlepiej byłoby kupić inną długo dojrzewającą surową szynkę. Istnieje nieporównanie tańsza polska imitacja prosciutto. Nazywa się szynka staropolska, produkowana przez Morliny. Nazwa trochę zaskakująca, ale nasi przodkowie też żyli w Europie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz